خب بریم سراغ ادامه توضیحات تلسکوپهای ریکاردی هوندرز
شرکتهای استرو فیزیک و Officina Stellare(یک تلسکوپ ساز ایتالیایی) دست به تولید تلسکوپهایی با ساختار ریکاردی هوندرز زده اند. این شرکتها ادعا نموده اند با تغییرات جزئی در این طراحی، ابیراهی را به تقریبا صفر رسانیده است.
تلسکوپی که استروفیزیک تولید کرده است 305 میلیمتر(12 اینچ) دهانه دارد و با داشتن میدان دید 3 درجه ای برای عکاسی از اجرام کم نور جدا عالی است. نسبت کانونی این تلسکوپ 3.8 است که کاملا نشاگنر یک تلسکوپ فوق سریع است.
و اما تلسکوپی که Officina Stellare تولید نموده دهانه 200 میلیمتری دارد و نسبت کانونی آن 3 است. تلسکوپ تولیدی توسط این کمپانی در شماره اوریل 2013 در نشریه sky and telescope بررسی شده است.
تصویر این تلسکوپ و برش طولی آن:
اما قواعد جالبی در تولدی ریکاردی هوندرزها وجود دارد:
1- تمامی اینه های بکار رفته در این نوع تلسکوپها از نوع کروی است(و نه سهموی و هزلولوی) که ارزان ترین نوع اینه برای تلسکوپ است اما طراحی دقیق این تلسکوپها خطالهای زیاد این اینه ها را به صفر میرساند
2- 99 درصد ساخت این تلسکوپهای گران قیمت با ماشین صورت میگیرد.
3- این سوال برای همه مطرح است که چرا با استفاده از ارزان ترین نوع اینه و کمترین دخالت انسان(که موجب تولید سریعتر و کم هزینه تر میشود) چرا این تلسکوپها انقدر گران قیمت هستند (قیمت استروفیزیک برای 12 اینچ ریکاردی هوندرز 17500 دلار است)
4- برای اینکه این تلسکوپ سریع با محیط هم دما شود، دو فن برای ان تعبیه شده است(برای نوع استرو فیزیک)
5- طول این تلسکوپ ها از ترکیبی ها مرسوم یعنی اشمیت کاسگرین کمتر است اما در عوض دو برابر انها وزن دارد(وزن یک اشمیت با این دهانه حدود 14 کیلوگرم است اما یک ریکاردی هوندرز 27 کیلوگرم وزن دارد اما در عوض حدود 3 اینچ از اشمیت ها کوتاه تر است.)
منبع: http://www.astro-physics.com
www.astronomyalive.com
تلسکوپ زیر که ساخته ی شرکت JMI است یک تلسکوپ 18 این بازتابی است که روی یک مقر دوتکه -حلقه ای سوار شده است. این یک مقر دابسونی یا سمت ارتفاعی نیست بلکه یک مقر استوایی است اگر خوب به مقر توجه کنید متوجه میشوید که مقر استوایی است البته خیلی سبک!