تئوری جدید تحول بازوهای کهکشانهای مارپیچی:
مطالعه الگوهای مارپیچی کشف شده در کهکشانهایی مانند راه شیری ممکن است تئوری چگونگی تشکیل و تحول بازوهای مارپیچی این کهکشانها را مورد تغییر و تحول اساسی قرار دهد. نتایج این مطالعه اخیرا توسط دانشجوی کارشناسی ارشد، رابرت گراند، در نشست ملی نجوم انجمن منجمان سلطنتی در لیادودنو ارائه داده شد.
از دهه 1960، پذیرفته شده ترین تفسیر در این باره، این بوده است که شکل بازوی مارپیچی مانند یک موج مکزیکی در میان ستاره هایی که به مکان اصلی خود بازگشته اند(درست شبیه به موج مکزیکی در ورزشگاه ها) حرکت میکند. در عوض شبیه سازیهای کامپیوتری که توسط این دانشجو و همکارانش در لابراتوارعلوم فضایی مولارد دانشگاه لندن(MSSL) صورت پذیرفته، نشان میدهد که در حقیقت ستارگان با بازوها میچرخند. به علاوه، نه تنها خصوصیات بازوها ثابت نیستند بلکه در طول حرکت میشکنند و در دوره های زمانی حدود 80 تا 100 میلیون سال شاهد تشکیل بازوهای جدید در این کهکشان ها خواهیم بود.
گراند میگوید: " ما شبیه سازی تئوری سنتی گذشته در مورد بازوها را غیر ممکن یافتیم ولی در شبیه سازی ما ستاره ها در الگوی مارپیچی با سرعت مشابه در حالت حرکت بودند. ما تحول بازوهای مارپیچی را برای کهکشان با 5 میلیون ستاره در دوره زمانی 6 میلیون سال شبیه سازی نمودیم. ما فهمیدیم که ستارگان قادرند با تاثیرگذاری فوق العاده ای مهاجرت کنند. ستارگان توسط نیروی جاذبه بازوهای تسخیر شده و در طول بازوها حرکت میکنند اما ما فکر میکنیم که سرانجام بازوها به علت نیروهای برشی خواهند شکست."
در شبیه سازی ها گراند متوجه شد که برخی ستارگان بتدریج به داخل و خارج یازوهای مارپیچی حرکت میکنند. ستاره هایی که در لبه جلویی بازوها در حال حرکتند به سمت مرکز کهکشان کشبده و سر میخورند، این در حالیست که ستارگانی که در لبه پشتی بازوها در حال حرکتند به سمت لبه های کهکشان پس زده میشوند، یعنی بسته به اینکه ستاره در کدام سمت بازو قرار داشته باشد میتواند به مرکز نزدیک یا از آن دور شود.
گراند می افزاید: " این تحقیق، دارای اشارات و ادله های فراوانی برای نجوم رصدی در آینده، مانند ماموریت بنیادی بعدی آژانس فضایی اروپا(ماموریتی با نام"گایا(نام یونانی زمین)") می باشد؛ به علاوه این مطالعه و نتایج آن به ما در کشف نحوه تحول کهکشان مان کمک خواهد نمود."
کلمات کلیدی:
ترجمه و گرداوری: رضا طامهری 3/2/1390
منبع: ScienceDaily.com (Apr. 20, 2011)