زندگی پرستاره من

دریچه ای کوچک به جهانی بزرگ

زندگی پرستاره من

دریچه ای کوچک به جهانی بزرگ

خدانگهدار...

هر آغازی را پایانی است


هر آغازی را پایانی است


چند سالی است این وبلاگ را مینویسم و همواره سعی کردم مطالب مفید و بروز را در این وبلاگ قرار دهم


امروز روزی است که دیگر دلیلی برای زندگی نیز ندارم چه برسد به وبلاگ نویسی


از همه افراد اندکی که گاه و گاه به وبلاگم سر میزدند خداحافظی میکنم


خدانگهدار

نظرات 3 + ارسال نظر
[ بدون نام ] دوشنبه 6 بهمن 1393 ساعت 09:17 ق.ظ

زندگی زیباتر از دلیلی ایست که نمیدانی چیست ،پس زیبا زندگی کن....
بی آنکه دلیلی برای زندگی پیدا کنی...
ش.ن

محمد چیت ساز سه‌شنبه 7 بهمن 1393 ساعت 10:37 ب.ظ

زندگی پر از ارزش‌های دست یافتنی است اما اگر به آن‌ها اجازه رد شدن بدهیم ممکن است که دیگر هیچ وقت نصیبمان نشود. برای همین سعی کن که همیشه اولین شانس را دریابی…

ممنونم جناب چیت ساز
اگه همه مثل شما بودن که ادم دیگه اینجوری دلگیر نمیشد

مریم چهارشنبه 8 بهمن 1393 ساعت 11:59 ق.ظ

سلام آقای طامهری...
دنبال مطلبی درباره کهکشان راه شیری بودم که به وب شما رسیدم.بعد هم از روی کنجکاوی به صفحه نخست اومدم و این پست رو دیدم و واقعا ناراحت شدم.
نمیدونم مشکلتون چیه و نمیدونم میتونم کمکتون کنم یانه.اما احساستون رو درک میکنم .اینکه از زندگی سیر شدین...من هم همچین تجربه ای داشتم سه سال پیش ...اما شما منجم هستید و از تماشای آسمان شب بارها لذت بردید و شگفت زده شدین ...زیبایی های اسمان شب هر لحظه به ما یاداوری میکنه که زندگی ادامه داره با همه خوبی ها وبدی هاش...با کلی رویداد شگفت انگیز یا رویداد ناراحت کننده.ما باید سعی کنیم خودمونو با اوضاع وفق بدیم.بعضی وقتا میگم ما باید ازسوسکها یاد بگریم...موجوداتی که از دوران ژوراسیک روی این سیاره زندگی کردن و نسلشون منقرض نشد...چون مقاوم هستن ، چون سریع با شرایط محیط کنار میان...به همه کسانی که کنارتون زندگی میکنن فکک نید.کسایی که دوستون دارند و از بودن باشما لذت میبرن...کسانی که بارهابهشون کمک کردید...کسایی که بهتون احتیاج دارن...به این فکر کنید که راه حلی باید پیدا کنید تااین مساله رو حل کنید.سعی کنید خودتون خودتون رو دلداری بدین وقدرت درونتون رو بالاببرید.شادی باید ازدرون آدمها سرچشمه بگیره نباید به دنیال شادی درجایی بیرون از درونمون باشیم...پاشو وروزت رو آغاز کن...از یه جا نشستن و زانوی غم بغل کردن کاری جلو نمیره...

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد