داستان کشف نپتون

 

در دهه چهارم قرن 19هم میلادی مشخص شده بود که اورانوس، دورترین سیاره شناخته شده آن زمان، به آن بصورتی که باید کند حرکت نمکیند.

دو اخترشناس به نامهای جان کوچ آدامز، اهل انگلستان و اوربن لووریه اهل فرانسه، بی خبر از هم سرگرم تحقیق بودند و هردو به این نتیجه رسیدند که باید سیاره ای آن سوی اورانوس قرار داشته باشد و نیروی جاذبه اش بر حرکت اورانوس اثر میگذارد. هریک از آن دو محل احتمالی سیاره را تعیین کردند.

در سال 1846 دو اخترشناس آلمانی به نامهای یوهان گوتفریدگال و هاینریش لودویگ دارست، محلی را که لووسه قبلا تعیین کرده بود را رصد کردند و لافاصله سیاره را در نزدیکی همان محلی یافتند که لوویه پیش بینی کرده بود. سیاره مذبور ظاهری سبز مایل به آبی داشت و به همین دلیل آن را نپتون نامیدند که رب النوع دریا در اساطیر روم بود(در اساطیر یونانی نپتون معادل پوسایدون فرمانروایی دریاها است). اکنون آدامز و لوویه را نیز در کشف نپتون سهیم میدانند زیرا مطالعات اولیه این دو بود که راه را برای تحقیقات بیشتر هموار ساخت. 

آسمون دلتون پرستاره