در 21 دسامبر 2012 چه اتفاقی می افتد؟

 

عکسی که در بالا مشاهده میکنید یک کتیبه از تقویم طولانی اقوام مایاست.

واقعه سال 2012 شامل محدوده ای از اعتقادات آخرت شناسی است که در آن تعدادی از اتفاقات بزرگ و تاثیرگذار در 21 دسامبر 2012 پدیدار میشوند که بدان پایان چرخه زندگی 5125ساله تقویم مایاها نیز گقته میشود.بسیاری از رویه های نجومی و فرمولهای مبحث اعداد رمزی، که به این تاریخ مربوط هستند نیز ارائه شده اند اما هیچکدام از آنها توسط جریانهای اصلی علمی و پژوهشی  پذیرفته نشده اند.

مبحثی جدید از این دگرگونی، اثبات میکند که در طول زمان، زمین و ساکنان آن ممکن است دستخوش یک دگرگونی فیزیکی یا روحی گردند و سال 2012 ممکن است ابتدای این دگرگونی باشد. بقیه معتقدند که 2012 به عنوان پایان جهان و یا عاقبتی مشابه رقم خورده است.

 

سناریو هایی که برای پایان جهان ارائه شده اند شامل برخورد زمین با سیاره یا سیارکی در حال عبور(که اغلب به آن "نیبیرو"(Nibiru) گفته میشود) یا خورده شدن آن توسط یک سیاه چاله و یا ورود به دوران ماکزیمم بعدی خورشید، میباشند.

در برخی پیش‌گویی‌ها پیرامون محشر 2012 گفته شده که زمین به واسطه برخورد یک شهاب‌سنگ دچار جابجایی قطب‌ها می‌شود، یا زمین در اثر پدیده‌ای نادر 27هزار سال‌نوری را یک‌شبه طی می‌کند و در مرکز کهکشان راه شیری قرار می‌گیرد؛ و یا داخل زمین به دلیل تشعشعات شدید خورشیدی ناپایدار می‌شود و به مکانی ناامن برای ساکنانش تبدیل می‌شود!

جابجایی قطب‌ها این‌گونه رخ می‌دهد که پوسته و گوشته زمین ناگهان جابجا می‌شوند و با گردش به دور هسته بیرونی زمین، شهرهای ویران را به قعر خود فرو می‌برند.

آدام مالوف، یکی از زمین‌شناسان دانشگاه پرینستون روی پیش‌گویی جابجایی قطب‌ها مطالعه کرده و این ایده نابودی 2012 را به چالش کشیده است. به گفته وی، شواهد مربوط به مغناطیس سنگ‌ها دال بر این است که قاره‌های زمین در گذشته چنین نوآرایی شدیدی را تجربه کرده‌اند ولی این فرآیندی میلیون‌ها سال به طول انجامیده و آن‌قدر آهسته اتفاق افتاده که انسان نمی‌تواند چنین چیزی را درک کند.

 

پژوهشگران از نظامهای علمی متفاوت، این ایده را که در آن یک فاجعه در سال 2012 اتفاق می افتد را رد کرده اند، و اظهار میکنند که پیشبینی محشر قریب الوقوع نه در محاسبات مایاهای باستان و نه در علم معاصر دیده نشده است. دانش پژوهانی که بطور مستقیم مایا را مورد مطالعه قرار میدهند میگویند نظریه اینکه تقویم طولانی مایاها در 2012 به پایان میرسد نوعی اشتباه و بد نمایش دادن تاریخ مایا هاست. مایاهای امروزی، در مجموع اهمیت زیادی به تاریخ نمیدهند و منابعی که در این رابطه وجود دارند متناقش هستند.

منجمان و دانشمندان، پیشبینی های از این دست را رد کرده اند، زیرا پیشبینی چنین وقایعی از طریق رصدهای نجومی یا پیشبینی هایی که بر چنین رصدهایی استوارند، صورت میگیرند.

برخی رصدگران آسمان باور دارند که سال 2012، مقارنه آسمانی بی‌نظیری روی خواهد داد که برای اولین بار در 26هزار سال گذشته اتفاق می‌افتد. بر پایه این سناریو، مسیر خورشید در آسمان از نقطه‌ای می‌گذرد که قلب کهکشان راه‌شیری در آنجا قرار گرفته است.

برخی نگران آنند که نیروی گرانش خورشید و نیروهای ناشناخته و بسیار قدرتمند کهکشانی یکدیگر را تقویت کنند و  مثلا با پدید آوردن یک جابجایی قطبی یا کشاندن زمین به داخل ابرسیاه‌چاله فوق‌العاده عظیمی که در قلب کهکشانمان لانه گزیده، آخرین روز زمین را رقم بزند.

ولی واقعا آیا چنین چیزهای عجیبی اتفاق می افتد؟؟

بیایید سری به تاریخ بزنیم

تقویم طولانی مدت مسوها (قومی در آمریکای مرکزی) 

 

دسامبر 2012، به عنوان پایان چرخه ب-آکتون(b'ak'tun) در محاسبات طولانی مدت تقویم مسو، که قبل از ورود اروپاییان در آمریکای مرکزی استفاده میشد، شناخته میشود. ازآنجایی محاسبات طولانی مدت تقویم مسو توسط اُلمس(Olmec) ابداع شده است، این تقویم رابطه تنگاتنگی با تمدن مایاها  و تقویم مایاها دارد. سیستم نوشتاری مایاهای باستان اساسا رمز گشایی شده است، بدین معنا که بخشهایی از نوشته های آنها و نقوش آنها قبل از تجاوز اروپاییان نجات یافته اند.

در این تقویم طولانی مدت،"تاریخ صفر" را در ابتدای دوره ی جدید و انتهای دوره ی قبلی قرار میدهند، که برطبق فرمول استفاده شده، "تاریخ صفر" برای محاسبات تقویم فعلی باید 11 یا 13 آگوست سال 3114 قبل از میلاد در تقویم ارامنه باشد. تقویم طولانی مدت مایاها، علاوه بر داشتن چرخه، خطی نیز میباشد و زمان را در دسته های 20 روزه دسته بندی میکند، بنابراین هر 20 روز(kin) یک یونال (uinal) را مسازد، 18 "یونال"(360روز) یک "تون"( tun) را تشکیل میدهد، هر 20 تون یک "کاتون"(k'atun) و هر 20 کاتون(144000روز) یک "ب-آکتون"(b'ak'tun) را خواهد ساخت.

 

پس، برای مثال، تاریخ مایایی8.3.2.10.15 نشان دهنده 8 ب-آکتون، 3 آکتون،2 تون، 10 یونال و 15 روز از آغاز آفرینش میباشد. بسیاری از کتیبه های مایا نوعی انتقال به نظامهای بالاتر را در 13 ب-آکتون یا در حقیقت 5125 سال پس از تاریخ صفر، میپندارند. امروزه اکثریت، آخر ب-آکتون سیزدهم را برطبق تقویم غربی، 21 دسامبر 2012 معرفی میکنند و از اینرو 23دسامبر همان سال، چرخه بعدی اغاز میشود.

 

در سال 1957، منجم و مایاشناس "مود ورکستر ماکمسون" اظهار داشت: "پایان دوره بزرگ یعنی 13ب-آکتون،اهمیت بسیاری برای مایاها داشته است". انسان شناس معروف "مونرو اس.ادمونسون"  اضافه نمود که: "اینگونه که پیداست تقویم مایاها، بوسیله یک پیشبینی نجومی بزرگ مقیاس تهییج شده است". در سال1966، "میشل د.کوء"، بصورت مصمم تری اینگونه به دفاع از مایا ها پرداخت: "نظریه ای وجود دارد که طبق آن مبارزه نهایی میان نیکی و بدی در قیامت، بر افراد فاسد و منحط جهان و تمامی آفرینش در آخرین روز ب-آکتان13 غلبه میکند. بنابراین کیهان حال حاضر ما در دسامبر 2012 هنگامی که چرخه بزرگ کامل شد، نابود میشود."

مکاشفات "کوء" در اوایل دهه 1990 توسط دیگر محققان قابل پذیرش بود ولی برخلاف آنها محققان بعدی، این نظریه رد کرده اند. آنها اینگونه اظهار داشتند که از آنجایی که به احتمال قریب به یقین، پایان ب-آکتون 13، دلیلی برای جشن و پایکوبی بوده است، از اینرو، پایان عالم در این تاریخ امکان پذیر نیست. محقق مایا شناس، "مارک ون استون" میگوید:" چیزی در پیشگویی های مایاها یا مسوها دیده نمیشود که یک اتفاق بزرگ یا تغییر اساسی  را در سال 2012 پیشگویی کند." همچنین وی اظهار میدارد که:" تصور اینکه یک "دوره بزرگ" روزی به پایان برسد، یک ابداع جدید است و با عقل نیز سازگار نیست." محققان مایا شناس، لیندا اسشل و دیوید فریدل در اولین تحقیقات خود در 1990، با استدلال به مطالعات خود، گفتند: قوم مایا، هرگز این تاریخ را به عنوان پایان حیات رقم نزده اند، زیرا در پیشگویی آنها، اتفاقاتی پس از این تاریخ نیز وجود دارد."

در هر حال این حرف و حدیث ها تا 21 دسامبر 2012 ادامه خواهد داشت. امیدوارم در 22 دسامبر 2012 مطلبی شوخ طبعانه در مورد این روز پر هیاهو برای شما بنویسم و همگی به این همه دلهوره بی اساس بخندیم.

تدوین و ترجمه: رضا طامهری